Huize Pervijze historie

Dit pand op de hoek van Pervijzestraat en Veurnestraat werd opgetrokken waarschijnlijk kort na 1840 door Jan Baptist Michiels die in dat jaar gehuwd was en te Pervijze kwam wonen. Maar eerst gaan we verder terug in de tijd om de dorpskern van Pervijze wat te schetsen.

De vroegste kaart van de dorpskern van Pervijze dateert van 1658 en daarop is te zien dat er nog geen sprake was van de Veurnestraat. Er was de Pervijzestraat en de Molenstraat. Tussen de Molenstraat en het dorp stonden slechts een paar huizen en zeker nog geen waar later de hoek zou komen met de Veurnestraat.

In 1771 was er nog steeds geen Veurnestraat te bespeuren, slechts in de jaren 1780 kwam daar verandering in toen een nieuwe straat werd aangelegd tussen Veurne en Pervijze. De vroegere verbinding tussen Veurne en Pervijze was een straat met veel bochten en de nieuwe straat werd er één met zoveel als mogelijk rechte stukken. De Veurnestraat zoals die nu nog bestaat was een feit. De gronden langs de Veurnestraat, kant waar later het Paradijs kwam, waren allemaal eigendom van een grootgrondbezitter van Pervijze. Waarschijnlijk slechts omstreeks 1840 werd het stuk op de hoek verkocht aan de hierboven genoemde Jan Baptist Michiels.

In 1857 is er voor het eerst sprake van de herberg ‘In het Paradijs’, misschien was die er al eerder maar daar zijn (nog) geen bewijzen van gevonden. Jan Baptist Michiels bleef eigenaar tot zijn overlijden in 1882. Hij overleed toen in Zarren en het is dus niet zeker of de herberg en bijhorende handel in zaden en granen reeds eerder werd uitgebaat door zijn zoon Hendrik Michiels. Na het overlijden van Jan Baptist erfden zijn kinderen alles en ‘In het Paradijs’ werd verder uitgebaat door Hendrik. Deze was herbergier en net als zijn vader koopman in granen. Hij specialiseerde zich in de verkoop van Engels zaaigraan.
Hij bleef eigenaar van het hoekpand tot 1908 maar vanaf 1896 baatte hij het niet langer zelf uit maar gebeurde dit door Hendrik Rabaey, dit zal op huurbasis geweest zijn. Hendrik Rabaey veranderde de opschriften op de gevel zodat het duidelijk was dat hij de nieuwe uitbater was. Deze opschriften zijn op verschillende foto’s al of niet duidelijk te zien. Zoals gezegd bleef Hendrik Michiels eigenaar tot 1908, toen ging het hoekpand met o.a. de herberg via gift over naar zijn zoon Joseph Michiels. Daarvan bestaat de notariële akte nog. In 1913 gaan Joseph Michiels en zijn zuster Maria opnieuw naar de notaris, ditmaal voor een regeling van een uitgangweg in de buurt van de herberg. Hendrik Rabaey is nog altijd huurder van het pand. Dan komt de oorlog eraan en Pervijze zal gedurende vier jaar veranderen van een klein gezellig dorp naar één ruïne, de evolutie van ‘In het Paradijs’ is op de verschillende foto’s te volgen.